Sevgili Ebeveynler,
Anne babalar uzman desteğine ihtiyaç duydukları zaman en çok da çocuklarının kendi işlerini kendilerinin yapmadığından, çocuklarının evde sorumluluk almadığından, hiçbir işe destek olmadıklarından yakınırlar.
Doğuştan gelen bir şey midir ki bazı evlerde işler çok yolunda giderken, bazı evlerde karmaşa yaşanır. Ah şu başkalarının çocukları yok mu nasıl da yardımcı oluyorlar anne babalarına.
Siz de benim çocuğum neden öyle değil diye sızlananlardan mısınız?
Yoksa sizin çocuğunuz da mı, siz söylemeden ödevlerini yapmıyor?
O zaman lütfen okumaya devam edin.
Örneğin; çocuğunuz suyunu içebilecek seviyeye geldikten sonra “aman dokunma dökersin, eline alma kırarsın” diyen anne babaların değil de “suyunu içebilirsin, bunu taşıyabileceğine inanıyorum” diyen anne babaların çocukları daha güvenle su bardağını taşıyabilirler.
Bugünün su bardağını taşıyan minikleri, yarının ödevlerini kendisi yapan çocukları olacaktır.
Olur da o bardak yere düşer ve kırılırsa siz de çocuğunuza bağırarak tepki verirseniz çocuğunuz, suyunu her zaman sizin getirmenizi bekleyecek ve eline bardağı aldığında kırılacağından korkacaktır.
Bugün, bardağı taşımaktan korkan çocuklar yarın sınav korkusu/ kaygısı yaşarlar.
Çocuğunuz, bardağı istemeden kırdı ise sakin bir şekilde ona, bunun herkesin başına gelebileceğini hatta sizin de zaman zaman istemeden bir şeyleri kırdığınızı söyleyebilmelisiniz. Devamında ise bir dahasına daha dikkatli olursa, bardağı taşıyabileceğini söyleyerek ona güven vermelisiniz. Onu kırmadan ve incitmeden daha cesaretli olmasını sağlayabilirsiniz.
Sorumluluk duygusu kısa sürede birkaç değişiklik ile kazandırılacak bir şey değildir. Emek vermek, çaba göstermek ve örnek olmak tüm zamana yayılmalıdır. Unutmayınız ki en basit bir yemeği yapmanın dahi kuralları, sıralaması ve kendine özgü kıvamı alması için geçirmesi gereken bir zamanı vardır.
Acele etmeden, sabırla çocuklarınız için uğraşmak inanın tüm emeklere değer.